ارتفاع این گیاه بین 15 تا 90 سانتی متر متغییر می باشد. برگ های آن باریک، بیضوی تا نیزه ای شکل به طول 3 تا 8 سانتی متر می باشد و معمولاً با موم سفید رنگی پوشیده شده است.

گیاهان شب بو از نظر زمان گلدهی متفاوت هستند. بعضی از آن ها ( پاکوتاه ده هفته ای) که حدوداً 8 تا 12 هفته بعد از کاشت به گل می روند. گروهی دیگر از شب بویان پس از 20 تا 22 هفته به گل می روند.

شب بویان به خاک نسبتاً حاصلخیز و مرطوب با زهکشی خوب که خنثی تا کمی قلیایی باشد نیاز دارند. شب بویان به کمبود پتاسیم حساس می باشند. باید در محل آفتابگیر کشت شوند. دما نقش مهمی در رشد شب بویان دارد . این گیاه به دمای 10 تا 20 درجه برای رشد نیاز دارد. در نقاط سرد شب بو را در بهار نشاء می کنند که در این حالت در اواخر بهار گل می دهد.

این گیاه با بذر افزایش می یابد. شب بو به هوای خنک نیاز دارد و با گرم شدن هوا رشد آن کند می گردد و گرمای زیاد باعث از بین رفتن آن ها می شود.

از بیماری های جدی در شب بو می توان از بوته میری نام برد که به دلیل قارچ های (Pythium debarynum و Pellicuraria) می باشد. این امر باعث سیاه شدن ریشه ها و در نتیجه مردن ریشه و پژمردگی گیاهان می شود. رطوبت زیاد و دمای بالا باعث گسترش این بیماری می گردد. گندزدایی بذر و بستر کاشت می تواند در کنترل آن مؤثر باشد. آبیاری خاک با محلول بنومیل نیز می تواند مؤثر واقع شود.